
بازی Tom Clancy’s Rainbow Six Siege یکی از عناوین شوتر و اول شخص کمپانی بزرگ Ubisoft بود که در اکتبر سال 2015 برای کنسول های نسل هشتم و رایانه های شخصی عرضه شد.در ادامه به نقد و بررسی این بازی همراه باشید.
Rainbow Six Siege یکی از بازی های اول شخص تاکتیکال شوتر است که در آن پلیر کنترل تیمی از نیروهای ویژه و یا تروریست ها را برعهده دارد . برای اولین بار , پلیرها با سبک جدیدی در مبارزه درگیر خواهند شد . تیم ها دارای ملیت های مختلف ، قدرت پردازش ، توانایی و تجهیزات مختلفی هستند . به عنوان مثال یک تیم که Twitch نام دارد که دارای یک هواپیمای بدون سرنشین بوده و می تواند با منفجر کردن گازهای سمی , حواس دشمن را معطوف به خود کند تا راه فراری برای شما باز گردد . در کنار تیم های تروریستی , 5 تیم از معروف ترین تیم های ضد تروریستی از جمله SAS بریتانیا , SWAT آمریکا ، GIGN فرانسه ، GSG9 آلمان و SPETSNAZ روسیه در بازی حضور دارند که هرکدام در بخش خاصی متمرکز بوده و به نوعی در آن خبره هستند . به هر حال , این بازی دارای ویژگی های ساختاری نامتقارنی است . جالب است بدانید بازی دارای بخشی است که این امکان را به شما می دهد تا با خرید تجهیزات مورد نیاز , وسیله مورد نیاز خود را ساخته و از آنها در ماموریت و عملیات ها استفاده کنید . پلیر تنها می تواند به عنوان یکی از کلاس ها در مسابقه شرکت کند و امکان تعویض میان تیم ها در هنگام بازی وجود ندارد . سلاح های قدرتمند مانند نارنجک و شوکر در طول بازی بسیار محدود هستند پس هنگام استفاده از آنها بسیار هوشیارانه عمل کنید . یکی از ویژگی های منحصر به فرد بازی , وجود کار گروهی است که در آن هر یک اعضای گروه با توجه به توانایی که دارد , سعی می کند از آنها برای نابودی دشمن استفاده کنند.

مشخصات بازی Tom Clancys Rainbow Six Siege :
نام بازی : Tom Clancys Rainbow Six Siege
نام بازی (فارسی) : تام کلنسی رینبو سیکس : محاصره
پلتفرم : Ps4 | XONE | PC
تاریخ انتشار (میلادی): 01 Dec 2015
زبان : انگلیسی
تاریخ انتشار (شمسی): ۱۰ آذر ۱۳۹۴
شرکت سازنده : Ubisoft Montreal
منتشر کننده : Ubisoft
سبک بازی : Modern Tactical Shooter
امتیاز جهانی Tom Clancys Rainbow Six Siege:
74
نقاط قوت Tom Clancy’s Rainbow Six Siege
- یک تاکتیکال شوتر تیمی غنی
- کلاس های متنوع
- صداگذاری خوب
- گجت های متفاوت و تاثیر گذار
- مولتی پلیر و CO-OP لذت بخش
نقاط ضعف Tom Clancy’s Rainbow Six Siege
- نبود بخش داستانی
- مشکلات محدود اما آزار دهنده سرورهای بازی
Tom Clancy’s Rainbow Six Siege جایگزینی است بر عنوان کنسل شده TC RS : Patriot که در سال 2011 و در مجله GameInformer معرفی شد. پس از کش و قوسهای فراوان، تعویض افراد کلیدی سازنده بازی و به روز رسانیهای خبری مبنی بر انتشار بر روی نسل هشتم ناگهان در سال 2014 خبر کنسل شدن آن توسط یوبی اعلام گشت. هیچگاه به طور دقیق مشخص نشد که چرا توسعه پاتریوت پس از چند سال متوقف شد و بر سر تمامی آن تریلرهای جذاب، ویدئوی درز کرده از مرحله پل و ایدههایی که پس از آن در عناوین دیگر مانند Division و Siege دیده شد چه آمد اما هر چه که اتفاق افتاد باعث شد که یوبی پروژه Siege را شروع کند.
در این بخش شما به صورت تک نفره و در نقشههای بازی ( که همان نقشههای قسمتهای مولتی پلیر هستند) به رویارویی با AI و دشمنان نقاب سفید خود میپردازید تا ماموریتهای خاص و ویژه هر مرحله را انجام دهید. در کنار هدف اصلی، 3 ماموریت جانبی نیز گنجانده شده که با انجام دادن هر کدام میتوانید Renown (واحد پولی اصلی بازی) دریافت کنید.
البته این ماموریتها را میتوان به نحوی بخش آموزشی بازی نیز دانست چرا که قبل از هر ماموریت یک ویدئو به شما نشان داده خواهد شد تا از چَند و چُون سیستمهای گیمپلی و قابلیتهای کاراکترهای خاصی از بازی مطلع شوید. هر چند وجود این بخش ضروری نبود اما میشد با کمی کار بیشتر حتی بر روی همین مراحل دست و پا شکسته یک نیمچه داستان درآورد که سر بازیکن بیکلاه نماند اما استودیوی سازنده به هر دلیلی از این کار منع شده یا طفره رفته است. این نکته را زمانی به خوبی درک میکنید کهArticle 5 آخرین مرحله اما متفاوت از همین قسمت را بازی کنید و متوجه شوید که انگار واقعاً داستانی در پشت پرده وجود داشته اما به ناگاه حذف شده یا ادامه آن برای DLC ها کنار گذاشته شده است.
بازی شامل 20 Operator یا کلاس مختلف از تیمهای ضد تروریستی 5 کشور دنیاست (FBI ایالات متحده،GIGN فرانسه، GSG9 آلمان، SASبریتانیا و SPETSNAZ روسیه) که نصف این تعداد کلاسهای مهاجمین و نیمی دیگر را مدافعین تشکیل میدهند.
حال شاید سوال شما این باشد که چگونه این عنوان که ادعای یک تاکتیکال شوتر تیمی را دارد بالانس بازی و همکاری تیمی را تعریف می کند؟ آیا این کار را به خوبی انجام داده است ؟
در جواب باید گفت بلی! استودیوی مونترال توانسته با استفاده از قدرتهای مختلف و گوناگون هر سرباز یک بالانس کلی و ترجیح کار تیمی به فردی در کل بازی را حکمفرما کند.باید گفت که قدرتی در تیم مدافع، یک ضد و مخرب در تیم مقابل دارد و همین قدرت مخرب تیم حریف، یک تخریبگر دیگر در تیم خودی دارد و این گونه ه قابلیتی نقیض پیدا میکند که در صورت استفاده درست تیم به دست آوردن پیروزی را آسانتر میکند.
اما تمام این موارد در چهارچوب کار انفرادی است پس کار تیمی چه می شود؟ پس از ساعتها بازی کردن Closed Beta، Open Betaو بازی اصلی این شعار گیمرها بر من کاملاً روشن شده است که «Teamwork Wins » !
این جا به شیوه بازیهای دیگر نمیتوان یک نفره به دل دشمن زد، از موانع گذشت و ماموریت را به پایان رساند. باید هر قدم حساب شده برداشته شود چرا که در هر گوشهای خطری نهفته است. برای ورود به محوطهای با دیوارهای تقویت شده یا باید خود دست به کار شویم و با استفاده از قابلیتهای کلاسمان به محیط دشمن رخنه کنیم یا منتظر هم تیمی خود باشیم تا وظیفهاش را انجام دهد در غیر این صورت و عدم پیروی از روح تیمی بازی، پیروزی امری دور از دسترس خواهد بود.
بخش TH را باید دورچین غذای اصلی نامید. شاید بدون چشیدن و مزه مزه کردن این بخش بتوان از مزه اصلی غذا هم لذت برد اما مطمئناً تست کردن آن تجربهای خوشایند خواهد بود. به مانند دیگر تجارب بازیهای CO-OP این جا هم باید با همکاری تیمی پیش رفت و یکدیگر را پشتیبانی نمود. اما این جا برخی قابلیتهای کلاسها کمتر به چشم میآید و شاید استفاده از آنها باعث کندی شود و حتی خطر کشته شدن را در پی داشته باشد. هوش مصنوعی همانطور که قبلاً هم گفته شد به خوبی واکنش نشان میدهد و میتوان گفت حتی بیش از حد دقیق شلیک میکند، به همین دلیل بود که یوبی مونترال دست به کاهش تعداد دشمنها زد، چرا که هنگام مواجهه با دشمن، آن ها از هر طرفی که میتوانستند به شما یورش میآوردند و این تعداد زیاد گریبان شما را میگرفت. در برخی نقشهها حس میکنید که اگر راههای خاصی را برای دشمن باز بگذارید آنها فقط از همان مسیر حمله خواهند کرد اما اگر همه راهها را ببندید هوش مصنوعی به یک مرحله بالاتر رفته و از انواع مواد منفجره برای باز کردن راه خود استفاده خواهد نمود.
با این که تجربه این قسمت را به واسطه زیباییهایش یه تمامی بازیکنان این عنوان توصیه میکنم اما نمیدانم چرا همواره این حس همراه من است که این قسمت برخلاف مولتیپلیر اصلی به جای داشتن هیجان و جریان آدرنالین در خون دچار یک مدل شلوغی و آشفتگی است. در بخشCO-OP دفاعی وضع بهتر است چرا که چلنج بیشتر و حس دفاع و بازی کردن بیشتری همراه شما خواهد بود اما بخش تهاجمی کمی جای کار دارد.
بخشMP هم که شالوده اصلی بازی است و به سه بخشRanked(قسمت حرفهای تر) ، Casual وCustom matches تقسیم میشود که بخش Ranked با رسیدن به سطح 20 باز خواهد شد. کلیت این بخش به رقابت دو گروه مدافع و مهاجم بر سر ماموریت تعیین شده است. گروه مدافع از درون ساختمان بازی را شروع می کند و مهاجمین باید سعی به نفوذ در ساختمان از بیرون آن داشته باشند. هر بازی تشکیل شده از چند راند است و برای پیروزی یا باید تمام تیم حریف را از بین ببرید یا ماموریت محوله را تا پایان زمان هر راند انجام دهید.
در کنار موارد که پیشتر گفتیم تخریب پذیری هم یکی از شاخصههای اصلی و مورد تاکید سازندگان و بازی ایست. شما می توانید اکثر قسمتهای درونی یک ساختمان را خراب کنید، تا دید خود را بر دیگر قسمتها بهتر کنید یا دشمن را دور بزنید. بازی تفاوت خوبی بین object های شکننده و قابل انفجار قائل شده و با استفاده map design ای خوب به بازیکن آزادی عمل میدهد. در این زمینه هم باید گفت که بازی از سطح کیفی خوبی برخوردار است.
در زمینه آزادی عمل در انتخاب اسلحه باید گفت بازی عالی عمل کرده اما از لحاظ تعداد پر شمار نیست. در مقام قیاس تعداد اسلحهها حتی به یک چهارم تعداد اسلحههای عنوانی مثل Battlefield 4 نمیرسد و بیشترین تعداد اسلحه اصلی یک کلاس به 3 نمونه ختم میشود. اما نباید بگذاریم که این مورد ما را گول بزند. هر کلاس بنا بر نیاز و یا سبک بازیکن دو مدل اسلحه در اختیار او قرار میدهد. یکی کوتاه برد و با نواخت تیر پایین اما پر قدرت و دیگری دوربردتر با نواخت بالاتر اما قدرتی متوسط. گجتهای متنوعی هم در اختیار شما هستند که باز به سان تفاوت اسلحهها به دو نوع تهاجمی و نوع استراتژیک و بازدارنده تقسیم میشوند.
11نقشه ( map ) برای بازی در نظر گرفته شده است که هر کدام از این نقشهها در یک کشور به خصوص قرار داده شده و سعی بر آن بوده که اتمسفر نقشه، نوشتهها، عکسها و فضای غالب بر آن حال و هوای آن کشور را داشته باشد. شاید با نگاه اول نقشهها کمی کوچک به نظر برسند و از لحاظ وسعت و مساحت طولی و عرضی چندان به چشم نیایند اما بازی بر المان ارتفاع در هر نقشه تکیه می کند. بگذارید این گونه بگوییم که شاید نقشهها به ابعاد چند صد متر مربعی محدود شوند اما هر ساختمان دست کم دارای سه طبقه است و باید مساحت بازی را ضرب در 3 کنیم تا مساحت اصلی به دست آید. با این روش علاوه بر افزودن استراتژیهای خاص در هر بازی، میتوان تا حدود زیادی از دویدنهای بی دلیل در طی طول و عرض کم نمود و به جای آن با طناب یا پله به طبقات و محیط جدیدتر هر نقشه رفت. هر نقشه هم دارای سیکل زمانی شب و روز است که هم به تکراری نشدن بازی کمک می کند و هم این نکته که با توجه به شدت نور درون و بیرون ساختمان و شبیه سازی عدم تطبیق و عادت نکردن چشم به محیطهای کم نورتر بر المانهای گیم پلی و واقع گرایانهتر میافزاید. از این میان تنها یک نقشه برای بخش رقابتی در دسترس نیست که طبق قول سازندگان این نقشه هم برای قسمت مولتیپلیر خواهد آمد.
در مورد مبحث گرافیک و طراحی بازی باید گفت که R6S حرف چندانی برای گفتن ندارد و پای خود را فراتر از یک عنوان با گرافیکی خوب و قابل قبول نمی گذارد. شاهد تکنیکهای سنگین و Textureهای بسیار با کیفیت نیستیم. رزولوشن بازی هم به مانند اکثر بازیهای کنسولی این نسل در نسخه PS4 در حالت P1080 و بر روی X1 هم 900Pاست. اما مورد اصلی در زمینه رزولوشن نسخه PC بازی است که توانایی پشتیبانی از 4K را هم دارد البته نسخهPC به لطف همکاری غولهای سختافزاری گرافیک از برخی تکنیکهای خاص بهره می برد. در کل میتوان گفت که مورد بد و منفیای نیز وجود ندارد، اشیاء زیاد و مختلفی در پیرامون نقشه وجود دارند که هر کدام در عین هماهنگی و سازگاری با دنیای پیرامون خود به خوبی حرکات واکنش نشان می دهند. افکت انفجارها که در هر مسابقه بارها تکرار میشوند زیبا کار شده و میتوان تکههای خورد شده چوب و دیوار را در کنار دود و جرقه ناشی از آن را مشاهده کنیم.
در پایان باید گفت که Tom Clancy’s Rainbow Six Siege هم چون نگینی سرخ رنگ در میان جواهراتی سفید، بسیار متمایز است که هر چند جواهرات سپید هم دارای ارزش خاص خود هستند اما تفاوت رنگ نگین سرخ آن را به شدت متفاوت میکند . عنوانی شوتر اما نه در سبک بازیهایی مانند Halo یا CoD که بتوان یک نفره تیم را به پیروزی رساند بلکه شوتری با محوریت تیم و کار تیمی که با توسل به آن میتوان به سادگی پیروز شد و از بازی لذت برد. در زمانی که عناوین بیشتر حول کشتن و عکس العمل سریع ساخته میشوند در R6S حرف اول را داشتن اطلاعات دشمن و استراتژی حمله میزند و کشتن در درجه دوم اهمیت است و بر پایه همین موضوع است که میتوانیم حتی بدون کشتن یک نفر، برترین بازیکن میدان شویم.
با این سبک بازی خیلی حال میکنم!
Many thanks for sharing.
I am so grateful for your article.